مروری بر زندگینامه کنزو تانگه، معمار سرشناس ژاپنی

به گزارش اخبار ساختمان، کنزو تانگه (Kenzo Tange) یک معمار برجسته ژاپنی بود که در تاریخ ۴ سپتامبر ۱۹۱۳ متولد شد و در ۲۲ مارس ۲۰۰۵ میلادی چشم از جهان فرو بست. کنزو تانگه از جمله معماران ژاپنی بود که سبک های سنتی ژاپنی را با مدرنیسم ترکیب کرد و حاصل کارش آنقدر جذاب بود که عده بسیار زیادی در سراسر جهان طرفدار کارهای او شدند. او جز معمارانی است که ساختمان های شاخص و بزرگی را در پنج قاره جهان طراحی کرده است.

بسیاری کنزو را به عنوان یکی از حامیان نامی جنبش متابولیسم می شناسند. در کارهای او همیشه به معماری و جنبش ساختارگرایی هلند اشاره شده است. کنزو تانگه همواره عنوان کرده که از کودکی تحت تاثیر آثار و زندگی لوکوربوزیه قرار داشته است و کارهای این معمار بزرگ او را به دنیای معماری علاقمند کرده است.

این معمار ژاپنی تا سال ۱۹۴۹ فعالیت های فراوانی داشت اما از همان سال به بعد با پیروزی در رقابت برای طراحی پارک یادبود هیروشیما به رسمیت شناخته شد.

زندگی کنزو تانگه

او در ۴ سپتامبر ۱۹۱۳ در اوساکای ژاپن متولد شد و دوران کودکی خود را در شهرهای هانکوو و شانگهای گذراند. او و خانواده اش پس از مرگ عموی کنزو به ژاپن بازگشتند. اقامتگاه بچگی او در یک مزرعه در جزیره شیکوکو قرار داشت. کشف او از نقاشی های کاخ اتحاد جماهیر شوروی در یک مجله هنری جرقه ای برای معمار شدن وی بود. او در سال ۱۹۳۰ برای گذراندن دبیرستان به هیروشیما مهاجرت کرد و در همان سال ها با آثار لوکوربوزیه آشنا شد.

وی پس از اینکه از دبیرستان فارغ التحصیل شد، نتایج ضعیف وی در ریاضیات و فیزیک باعث شد که وی مجبور شود برای ورود به دانشگاه امتحان ورودی بدهد.

تانگه در سال ۱۹۳۵ تحصیلات عالی خود را در دانشگاه معماری توکیو آغاز کرد. او پس از اینکه به دانشگاه وارد شد بیش از پیش به کارهای لوکوربوزیه علاقمند شد. پروژه ای که او برای فارغ التحصیلی خود ارائه داده است، توسعه پارک ۱۷ هکتاری هیبیا بوده است.

فعالیت حرفه ای کنزو تانگه

پس از اینکه کنزو تانگه از دانشگاه فارغ التحصیل شد، کار خود را به عنوان معمار در دفتر کونیو ماکاوا آغاز کرد. او در زمانی که مشغول به کار بود به منچوریا سفر کرد و در یک مسابقه طراحی یک بانک شرکت کرد. پس از جنگ جهانی دوم او دوباره به دانشگاه بازگشت تا به عنوان دانشجوی تحصیلات تکمیلی مشغول تحصیل شود.

پس از چند سال فعالیت و برنده شدن چند جایزه معماری وی در سال ۱۹۴۶ استادیار دانشگاه شد و موسسه ای به نام آزمایشکاه تانگه را افتتاح کرد. او سال ها در دانشگاه مشغول تدریس بود و در سال ۱۹۶۳ به عنوان استاد گروه مهندسی شهری به تدریس خود ادامه داد.

او شاگردان بسیاری تربیت کرد که از جمله مهمترین آنها می‌توان به ساچیو اوتانی، فومیهیکو مکی، کیشو کوروکاوا، آراتا ایزوزاکی و حاجیمه یاتسوکا اشاره کرد.

سبک معماری کنزو تانگه

کنزو تانگه به ایده های مدرنیسم و اندیشه های زیبایی شناسی سنتی ژاپن علاقه فراوانی داشت و این دو را در طرح های خود لحاظ می کرد. بازنگری ایده های فضایی، ماژولار و ایجاد بافت از جمله این موارد هستند.

شایان ذکر است کنزو تانگه از سیستم ستون و تیر طره ای که در قصرهای ژاپنی استفاده می شد در طرح های خود استفاده می کرد. یکی از طراحی های فوق‌العاده تانگه پارک صلح هیروشیما است که در مرکز این شهر واقع شده است و هر ساله بازدیدکنندگان بسیاری از آن دیدن می کنند.

برخی آثار کنزو تانگه

كنزو تانگه در سال های قرن بیستم در پنج قاره جهان فعال بوده است؛ طرح بنای صلح یادبود فاجعه هیروشیما و پارك و ساختمان های ملحق بدان (مسابقه ‌١٩٦٤) در مكانی كه در ششم اوت ‌١٩٤٥ انفجار نخستین بمب اتمی را به خود دید، از نخستین پروژه های كنزو تانگه است.

او در پلان توسعه شهر توكیو (‌١٩٦٠)، تغییر و گسترش شهر را به مثابه مشخصه اصلی طراحی شهری خود در امتداد خلیج ها پیشنهاد كرده است. اما مشهورترین اثر او بی تردید سالن های المپیك ‌١٩٦٤ توكیو (‌١٩٦٠) است.

این سالن ها دارای آوازه جهانی هستند و در هنر ژاپنی به مثابه ابتكاری كه در سنت ملی ثبت شود جای گرفتند.

تانگه طرح های به انجام نرسیده ای هم در تهران داشت؛ برج های سه قلوی مسكونی هتل ‌٧٠٠ اتاقه (در تقاطع بلوار كشاورز و خیابان حجاب فعلی) و مجموعه شهری در تپه های عباس آباد (همزمان با ارایه طرح های پیشنهادی توسط لوی كان و سپس ارایه طرح مشترك به درخواست كارفرما) از آن جمله اند كه هر سه در سال ‌١٣٥٣ / ‌١٩٧٤ ارایه شده اند.

این معمار بزرگ آثار فراوانی دیگری نیز دارد که از جمله مهم ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

هتل گراند پرنس آکاساکا 1982

موزه یادبود صلح هیروشیما

کلیسای سنت مری

ورزشگاه بین المللی Yoyogi

جوایز و افتخارات کنزو تانگه

مدال طلای RIBA سال 1965

Olympic Diploma of Merit 1965

مدال طلای جایزه معماری AIA سال 1966

مدال طلای آکادمی معماری فرانسه 1973

جایزه معماری پریتزکر 1987

پریمیوم امپریال 1993