وام مسکن نمی تواند مشکلات موجود را حل کند

به گزارش اخبار ساختمان، بیت الله ستاریان کارشناس مسکن درباره آمار بانک مرکزی مبنی بر قیمت هر متر مسکن ۷۶ میلیون تومان گفت: آمارهای اعلام شده براساس یک دوره رکود تورمی و یک دوره رونق تورمی است. در دوره رکود تورمی چهار پارامتر را همیشه با همدیگر می بینیم که با هم هستند. هم در رکود تورمی و هم در رونق تورمی این چنین است. عموماً حذف شدن تورم از بخش مسکن در دوره رکود تورمی قابل رویت نیست. بخاطر اینکه تقاضای موثر ما به شدت کاهش یافته است.

او ادامه داد: همانطور که در آمار نیز مشهود است کاهش معاملات در مسکن دیده می شود. یعنی حالت انتظار یا حالت رکود می رود. اگر بازار در حالت انتظار باشد این حالت خیلی موقتی است و در دو سه ماه این حالت طول می کشد. یکی از مهمترین علت ها که بازار مسکن به این حالت تبدیل می شود جریانات سیاسی و اقتصادی و موضوعات دیگر که در آن دخیل است.

او اضافه کرد: در دوره رکود، کاهش معملات را شاهد هستیم. بعد از آن در همان لحظه کاهش سرمایه گذاری هم در بخش مسکن داریم یعنی کاهش تولید است. همچنین در ظاهر هم افزایش قیمتی را نمی بینیم ولی مثل فنر فشرده است. اینکه کاهش قیمت را شاهد هستیم در واقع این کاهش قیمت نیست بلکه در معاملات کاهش قیمت داریم به دلیل اینکه معاملات شرایط معامله را نداشتند. وقتی تورم نقطه به نقطه را نسبت به سال قبل محاسبه می کنیم، فراموش می کنیم شرایط این دوره با آن دوره به چه صورت است. آیا بازار شرایط معامله را داشته یا خیر؟ یعنی وقتی در یک ماه ۲۰ هزار معامله دارید و در ماه دیگر ۲۰۰-۱۰۰ معامله دارید نمی توان میانگین اینها را بگیرید و بگویید کاهش یا افزایش داشته است. این تعداد محدود شرایط معامله را نداشته است.

ستاریان گفت: در حال حاضر شرایطی را ارزیابی می کنیم متاسفانه نه فروشنده هست و نه خریدار. یعنی فروشنده هم حاضر نیست ملک خود را بفروشد و خریدار هم وجود ندارد. به دلیل اینکه توان خرید را ندارند. بعد می گوییم در تهران در ماه شهریور تعداد محدودی معامله انجام شده است. قیمت مسکن را با زمان در نظر می گیریم که ۲۰-۱۰ هزار معامله صورت گرفته است. آن زمان نمی توان این دو را با هم مقایسه کرد.

این کارشناس مسکن با اشاره به اینکه وام های مسکن می تواند کمک به خانه دار شدن کرد پاسخ داد: یک ابزاری به نام تحریک تقاضا داریم. این وام ها برای حل مشکل مسکن نیست بلکه این وام ها به طریقی داده می شود که تقاضا را تحریک کنیم و صنعت ساختمان که در دوره رکود ضربه بسیار زیادی می خورد یعنی تمام تولیدکنندگان مصالح و کارخانه های مصالح که بیش از نیمی از صنعت کشور را ضربه می خورد تحریک کنیم که حرکت هایی از خود نشان دهد.

ستاریان ادامه داد: طبیعتاً تسهیلات یکی از ابزارهای مالی تامین مسکن یا تولید مسکن است. نمی تواند به حد و اندازه ای باشد که مشکل مسکن را حل کند. تولید کم است و نمی توانیم یک میلیون واحد مسکونی در سال تولید کنیم و توان این را نداریم. کل توان بخش خصوصی ۴۰۰-۳۰۰ هزار واحد مسکونی در سال است.

او تصریح کرد: این وام ها در حدی که می خواهیم بازار از رکودی که از آن ضربه می خوریم و مشکل ایجاد می کند حل کنیم. نکته بعدی این است وقتی تقاضای شما به اندازه نیست هر چقدر تقاضا را بالا ببرید و تسهیلات بیشتر بدهید، باز مسکن تامین شدنی نیست به دلیل اینکه تولید کم است. تولید به اندازه نیاز نیست که بخواهیم تولید کنیم. همان مشکلاتی که اشاره کردم در رابطه با ابزارهای مالی و قدرت تولید بخش خصوصی مطرح که مستلزم این است در اقتصاد کلان دست ببریم.

ستاریان با اشاره به اینکه دولت باید چه راهکاری برای حل بازار مسکن پیاده کند گفت: شناخت کافی به مسئله مسکن ندارد. مسکن از نظر شناخته شدن مغفول مانده بود و اشراف به همه جوانب نداشتند و نکته دیگر این است که مسکن بخش عمده ای از اقتصاد کلان ماست. وقتی اقتصاد کلان شما مشکل دارد و توان حل مسائل اقتصادی کلان را ندارید چطور انتظار دارید مشکل مسکن حل شود؟ وقتی بحث اقتصاد دولتی را دارید، بحث مشکل تولید در همه موارد دارید. در بخش مسکن هم بیش از نیمی از اقتصاد این مملکت است که دچار مشکل می شوید. هر چند بخش مسکن بخش خصوصی و دولتی نیست. سایر بخش های اقتصادی ما دولتی است ولی تلاطمی که اقتصاد دولتی ایجاد می کند بخش مسکن هم از آن متاثر می شود. دولت ها باید دست در ساختار کلی اقتصاد ببرند. از این حالت بسته خارج کنند و اقتصاد را باز کنند.

این کارشناس براین باور است: دولت می خواهد با راهکاری که دارد مشکل مسکن را حل کند که قطعاً توانائی ندارد. دولت نمی تواند دست به ساختار اقتصادی بزند به دلیل اینکه در اختیار دولت نیست و حاکمیت هم باید این تصمیم را بگیرد و کلاً کل کشور این تصمیم را بگیرند و اقتصاد را از حالت دولتی خارج کنند.‌ نمی شود همه چیز در انحصار دولت باشد.

او ادامه داد: دولت ها در یک ساختار اقتصادی که از اول انقلاب بسته شد که یک ساختار کاملاً سوسیالیستی و جزو بسته ترین اقتصادهای دنیاست، گیر کردند. ما جزو چهارمین یا پنجمین اقتصاد بسته دنیا هستیم. در این اقتصاد بخش خصوصی نمی تواند کار کند. راه حل این است که باید اقتصاد را عوض کنیم. این اقتصاد نمی تواند اجازه بدهد بخش خصوصی بیش از حد تولید داشته باشد. البته بهتر است که بگوییم نمی گذارند. یعنی این ساختار اقتصادی اجازه این امر را نمی دهد چون ماهیتاً با بخش خصوصی در تضاد است. علی رغم اینکه دولت ها بخش خصوصی را تبلیغ می کنند ولی در بدنه دولت تاجر است. دولت ما تاجر و تولیدکننده است. طبیعتاً تاجر رقیب تاجر است، تولیدکننده رقیب تولیدکننده است. یعنی بدنه دولت ماهیتاً خود را رقیب بخش خصوصی می داند و هیچگاه به بخش خصوصی اجازه نمی دهد به توسعه برسد.

اطلاعات آنلاین