رنگ ضد حریق اسکلت فلزی

با توجه به افزایش جمعیت جهانی و تمرکز روزافزون بر زندگی شهری، خطر آتش ‌سوزی به یکی از چالش‌ های اصلی جوامع مدرن تبدیل شده است. خوشبختانه، پیشرفت‌ های اخیر در حوزه ایمنی ساختمان ‌ها، به ویژه توسعه پوشش‌ های ضد حریق، نویدبخش آینده ‌ای ایمن ‌تر است. این پوشش ‌ها با مکانیزم‌ های مختلفی از جمله ایجاد یک لایه عایق حرارتی، رقیق کردن گازهای قابل اشتعال و جذب حرارت، از گسترش آتش جلوگیری کرده و به این ترتیب، از بروز خسارات جانی و مالی جلوگیری می‌ کنند

پوشش ضد حریق

وبسایت آذر ایستا مجری اجرای انواع پوشش ضد حریق، در مورد تعریف پوشش ضد حریق اینگونه می نویسد:

پوشش‌های مقاوم حریق یا ضد حریق، متریالی خاص هستند که روی سطوح مختلف سازه پاشیده شده و از انتقال گرمای ناشی از آتش سوزی، به سطوح فلزی و اسکلت اصلی ساختمان جلوگیری میکنند. شرکت آذر ایستا با  حدود یک دهه تجربه در اجرای انواع پوشش‌های ضد حریق معدنی، رنگ و مصالح میتواند مشاور و مجری خوبی برای پروژه‌های شما باشد

انواع رنگ ضد حریق اسکلت فلزی

رنگ‌ های ضد حریق اسکلت فلزی بر اساس ترکیبات و مکانیسم عملکرد شان به انواع مختلفی تقسیم می‌ شوند. برخی از مهم ‌ترین انواع این رنگ ‌ها عبارتند از:

*  رنگ ‌های پف ‌کننده (Intumescent): این رنگ ‌ها در هنگام مواجهه با حرارت، به شدت متورم و منبسط شده و یک لایه عایق حرارتی ضخیم ایجاد می ‌کنند. این لایه، از رسیدن حرارت به فلز جلوگیری کرده و مانع از تخریب آن می ‌شود. این رنگ‌ ها به دلیل عملکرد بالا و ظاهر مناسب پس از استفاده، معمولاً در ساختمان های تجاری و صنعتی استفاده می ‌شوند.
*  رنگ ‌های پایه سیمانی: این رنگ ‌ها حاوی ترکیبات سیمانی هستند و با ایجاد یک لایه سخت و مقاوم بر روی سطح فلز، از آن محافظت می‌ کنند.
*  رنگ‌ های پایه معدنی: این رنگ‌ ها از ترکیبات غیر آلی ساخته شده و با ایجاد لایه ‌ای سرامیکی بر روی سطح فلز، مقاومت در برابر حرارت را افزایش می ‌دهند. این نوع رنگ برای محیط‌ های صنعتی و شرایط سخت مناسب است.
*  رنگ ‌های پایه اپوکسی: این رنگ‌ ها چسبندگی بسیار خوبی به فلز داشته و در برابر عوامل محیطی مقاوم هستند. این رنگ ‌ها معمولاً در شرایطی که مقاومت شیمیایی نیز مورد نیاز است، استفاده می ‌شوند. آن‌ ها قابلیت ترکیب با سایر پوشش ‌ها را دارند و برای پروژه‌ های خاص مانند پتروشیمی و نفت و گاز کاربردی هستند.

طبقه بندی رنگ های ضد حریق اسکلت فلزی بر اساس میزان گسترش شعله

کلاس A: این کلاس بالاترین سطح مقاومت در برابر آتش را دارا است و برای مناطقی که نیاز به حفاظت بسیار بالا در برابر آتش دارند، مانند تونل‌ ها و فضاهای بسته، مناسب است. رنگ ‌های کلاس A معمولاً دارای ضخامت بیشتری هستند و زمان طولانی ‌تری را برای مقاومت در برابر آتش فراهم می ‌کنند.

کلاس B: این کلاس مقاومت کم تری نسبت به کلاس A دارد، اما همچنان برای بسیاری از کاربردهای ساختمانی مناسب است. رنگ ‌های کلاس B برای محافظت از سازه‌ های فلزی در برابر آتش‌ سوزی های کوچک تا متوسط مناسب هستند.

کلاس C: این کلاس پایین ‌ترین سطح مقاومت در برابر آتش را دارا است و برای محافظت از سطوح کوچک تر و یا مناطقی که نیاز به حفاظت کوتاه ‌مدت در برابر آتش دارند، مناسب است.

وبسایت مرجع ippmagazine، در مورد رنگ ضد حریق اینگونه می نویسید:

بهترین رنگ مقاوم در برابر آتش و ضد حریق، رنگ های متورم و پوشش های سیمانی دو پوشش متداول مقاوم در برابر آتش هستند. هر دو بسته به نیازهای ضد حریق شما می توانند موثر باشند.

Best Fire Resistant & Fire Retardant Paint
Intumescent paints and cementitious coatings are two commonly used fire resistant coatings. Both can be effective, depending on your fireproofing needs

رنگ ضد حریق تا چه دمایی از فلز محافظت می کند؟

عوامل موثر بر دمای تحمل رنگ ‌های ضد حریق:

*  نوع رنگ: رنگ‌ های پف ‌کننده معمولاً دمای بالاتری را تحمل می ‌کنند.
*  ضخامت لایه: هرچه ضخامت لایه رنگ بیشتر باشد، مقاومت آن در برابر حرارت نیز بیشتر خواهد بود.
*  شرایط محیطی: عوامل محیطی مانند رطوبت و دما می ‌توانند بر عملکرد رنگ تأثیر بگذارند.
*  توجه: دمای تحمل دقیق رنگ ضد حریق باید از اطلاعات فنی ارائه شده توسط تولیدکننده استخراج شود.

به طور کلی، رنگ‌ های ضد حریق بسته به نوع و کیفیت، معمولاً می ‌توانند از فلز تا دمایی بین 500 تا 1200 درجه سانتی‌ گراد محافظت کنند. این محدوده دمایی برای حفظ استحکام سازه‌ های فلزی در شرایط آتش‌ سوزی بسیار حیاتی است.

روش استفاده از رنگ ضد حریق برای فلز و فولاد

آماده‌ سازی سطح:

قبل از اعمال رنگ ضد حریق، سطح فلز باید به طور کامل تمیز و خشک شود. هرگونه زنگ‌ زدگی، روغن، گریس یا آلودگی دیگر باید از سطح پاک شود. برای این کار می‌ توان از روش ‌هایی مانند سندبلاست، برس ‌زنی، یا استفاده از حلال‌ های مناسب استفاده کرد. پس از تمیز کردن سطح، ممکن است نیاز به استفاده از پرایمر ضد زنگ باشد تا چسبندگی رنگ به سطح افزایش یابد.

اعمال لایه پرایمر:

برای افزایش چسبندگی و ایجاد پایه مناسب، یک لایه پرایمر روی سطح فلز اعمال می‌شود. پرایمر باید با نوع رنگ ضد حریق سازگار باشد. پرایمر های اکریلیک، اپوکسی دو جزئی، اپوکسی غنی از روی (حاوی 80 تا 96 درصد جرم پودر فلز روی)، آلکید روغنی و سیلیکات روی از جمله پرایمر هایی هستند که به طور گسترده برای این منظور مورد استفاده قرار می ‌گیرند.

اعمال رنگ ضد حریق:

رنگ باید به صورت یکنواخت و در چند لایه اعمال شود. ضخامت هر لایه بستگی به نوع رنگ و الزامات پروژه دارد. این فرآیند می ‌تواند با استفاده از اسپری، قلم ‌مو یا غلطک انجام شود.

خشک شدن و آزمون:

پس از اعمال رنگ، زمان لازم برای خشک شدن باید رعایت شود. همچنین، آزمون ‌هایی مانند تست چسبندگی و مقاومت حرارتی برای اطمینان از کیفیت پوشش انجام می ‌شود.

بازرسی و نگهداری:

پس از اعمال رنگ ضد حریق، باید به طور مرتب از پوشش ایجاد شده بازرسی شود تا از سالم بودن آن اطمینان حاصل شود. هرگونه آسیب یا ترک خوردگی در پوشش باید به سرعت ترمیم شود. بازرسی و نگهداری منظم از پوشش ضد حریق، تضمین می ‌کند که این پوشش به طور موثر از سازه در برابر آتش محافظت می‌ کند.