علت کاهش عمر ساختمان ها در کشور چیست؟
تقریبا تمامی دست اندرکاران صنعت ساختمان به عمر کمتر از ۳۰ سال ساختمانهای ما و در حدود ۱۰۰ سال کشورهای توسعه یافته معترف هستند.
به گزارش اخبار ساختمان، میتوان گفت هر ۳۰ سال یک بار کشور را تخریب میکنیم و میسازیم و این کار یعنی نابودی ثروت ملی؛ ثروتی که با استفاده از منابع طبیعی کشور و انواع و اقسام یارانهها بنا میشود و زنجیرهای از رفتارهای غلط باعث تخریب آن میشود.
سوال این است که چه اتفاقاتی باعث میشود تا ساختمانهای ما یک سوم کشورهای اروپایی عمر مفید داشته باشند؟ آیا مصالح ساختمانی تا این اندازه میتواند تاثیرگذار باشد یا اینکه عوامل دیگری پدید آورنده این نابه سامانی هستند؟ در این رابطه سراغ پروژههای ساختمانی سطح شهر تهران رفتیم و علل ریشهای این معضل را در گفتوگو با سازندگان جویا شدیم.
مسئله دوام مصالح است نه مقاومت
ساختمانی ۶ طبقه با اسکلت بتنی در حال احداث است. بعد از اینکه سازنده را در پیدا میکنیم، از او میپرسیم که اصولا چقدر بر عمر ۳۰ ساله ساختمانها در کشورمان صحه میگذارد؟ او پاسخ میدهد: «اینکه گفته میشود عمر ساختمانها در کشورمان ۳۰ سال است، درست نیست. بهتر است بگوییم عمر مفید ساختمانها در ایران ۳۰ سال است. ساختمانهای امروزی که دارای فونداسیون و اسکلت بتنی یا فلزی باشند، تا ۱۰۰ سال هم پابرجا خواهند بود اما قطعا بعد از ۲۰ سال معضلاتی مانند ایجاد ترک، نشت تأسیسات، نشست دیوار و... در آنها بروز میکند.»
او میافزاید: به نظر من عمدهترین علت عمر مفید ۳۰ ساله ساختمانها در کشور به مصالح ساختمانی ما برمی گردد؛ مصالحی که امروز در ساختمانهای ما مورد استفاده قرار میگیرند، دوامی بیشتر از این مدت زمان ندارند. این در حالی است که از نظر مقاومت وضعیت تقریبا خوبی دارند. یعنی آن چیزی که دنیا سال هاست مبنای تولید قرار داده در کشور ما مورد بیتوجهی قرارگرفته است. استانداردهای ما هم بیشتر بر «مقاومت» مصالح تاکید دارند تا «دوام». مگر مصالحی که در آثار تاریخی ما به کار رفتهاند استاندارد بوده اند؟! قطعا استانداردهایی به مراتب پایین تر از امروز دارند اما از دوام لازم برخوردارند.
کلید کیفیت دست مجری است
چند خیابان آن طرف تر سراغ ساختمان و سازنده دیگری میرویم که معتقد است، عامل اصلی در عمر ساختمانهای ما اجرای غیر صحیح است. وی میگوید: کافی است نگاهی به بناهای تاریخی ما بیندازید. بناهایی که بیش از ۵۰۰ سال عمر دارند و علیرغم استفاده از مصالح ابتدایی همچنان چشم هر بینندهای را خیره میکنند.
وی ادامه میدهد: آیا زمان صفویه برای مصالح ساختمانی استانداردی تدوین شده بود. اصلا شما سیمانی در این بناها به معنای امروزی میبینید؟ مسلما خیر. اما کسانی این ساختمانها را اجرا کردهاند که دانش لازم را در زمینههای مانند ژئوتکنیک، زلزله، فرسایش و... داشتهاند. مثلا کافی است تاثیر منارههای مساجد را در جذب نیروی زلزله برای سالم ماندن گنبد در زلرله مطالعه کنید تا متوجه شوید که چقدر سازندگان ما نابغه بودهاند. نکته مهم دیگر اینکه بناها و استادکاران ساختمانی انسانهای عالم و فرهیخته زمان خود بودهاند اما درحالحاضر هرکسی سازنده ساختمان شده است و افراد فاقد تخصص شغلی کارگری ساختمان را بر میگزینند. کافی است از کارگران ساختمانی بپرسید که چرا به این شغل رو آوردهاند.
از این سازنده دارای صلاحیت و تحصیلات آکادمیک میپرسیم که چقدر نظارت درست بر اجرای فرآیند کار از طرف نهادهای نظارتی میتواند موثر واقع شود؟ او پاسخ میدهد: چنانچه اصل و بنیان کار بر اجرای درست ساختمان باشد، نظارتها میتواند موثر واقع شود اما در صورتی که سازنده بخواهد به هر طریقی از کیفیت کار بکاهد، نظارتها راه به جایی نمیبرد، چون ناظر از صبح تا شب نمیتواند بر عملکرد مجری نظارت کند. بنابراین کلید کیفیت دست مجری است.
مشکل اصلی طراحی هاست
سازنده سوم معتقد است مشکل اصلی در ساختوسازهای ما به طراحی بر میگردد و اتفاقا از کنار این موضوع تاکنون به سادگی گذشته ایم، درحالحاضر طراحیهای صورت گرفته بدون در نظر گرفتن عوامل مؤثر بر مقاومت و پایداری ساختمان مانند مطالعه ژئوتکنیک طراحی میشود آن هم نقشه هایی که قبلا برای ساختمانهای با متراژ مشابه استفاده شدهاند و بلافاصله بدون مطالعه در اختبار مالک و سازنده قرار میگیرند.
وی میافزاید: علاوه بر طراحیهای معیوب نهادهایی مانند شهرداری و سازمان نظام مهندسی هم در کیفیت پایین ساختوسازها عمدهترین نقش را دارا هستند. امروزه شهرداری در ساختمانهای ما به هیچ وجه خود را مسئول کیفیت نمیداند و فقط دنبال مطابقت ساختمان با نقشه هاست تا کیفیت ساختوساز. در واقع شهرداری آنجایی را مورد مداقه قرار میدهد که برایش سود داشته باشد. سازمان نظام مهندسی هم هر زمانی صحبت از کیفیت ساخت میشود، حق الزحمه مهندسان ناظر را سپر انتقادات میکند.
از او در مورد کیفیت مصالح ساختمانی در بازار پرسیدم که پاسخ داد: کیفیت پایین برخی از مصالح صنعت ساختمان فاجعه است. درحالی که مصالحی مانند سیمان که پرمصرفترین مصالح است، باید همواره مورد آزمایش قرار گیرند و کیفیت آنها تأیید شود اما شاهدیم که به دلیل انبار کردن طولانی مدت مازوت به عنوان ماده اولیه تولید سیمان، کیفیت تولید به شدت افت میکند. از طرفی فروش فلهای هم میتواند خیال تولیدکننده را راحت کند. به هرحال در این صورت پیدا کردن تولیدکننده غیرممکن میشود.
گسترش نیوز
سوال این است که چه اتفاقاتی باعث میشود تا ساختمانهای ما یک سوم کشورهای اروپایی عمر مفید داشته باشند؟ آیا مصالح ساختمانی تا این اندازه میتواند تاثیرگذار باشد یا اینکه عوامل دیگری پدید آورنده این نابه سامانی هستند؟ در این رابطه سراغ پروژههای ساختمانی سطح شهر تهران رفتیم و علل ریشهای این معضل را در گفتوگو با سازندگان جویا شدیم.
مسئله دوام مصالح است نه مقاومت
ساختمانی ۶ طبقه با اسکلت بتنی در حال احداث است. بعد از اینکه سازنده را در پیدا میکنیم، از او میپرسیم که اصولا چقدر بر عمر ۳۰ ساله ساختمانها در کشورمان صحه میگذارد؟ او پاسخ میدهد: «اینکه گفته میشود عمر ساختمانها در کشورمان ۳۰ سال است، درست نیست. بهتر است بگوییم عمر مفید ساختمانها در ایران ۳۰ سال است. ساختمانهای امروزی که دارای فونداسیون و اسکلت بتنی یا فلزی باشند، تا ۱۰۰ سال هم پابرجا خواهند بود اما قطعا بعد از ۲۰ سال معضلاتی مانند ایجاد ترک، نشت تأسیسات، نشست دیوار و... در آنها بروز میکند.»
او میافزاید: به نظر من عمدهترین علت عمر مفید ۳۰ ساله ساختمانها در کشور به مصالح ساختمانی ما برمی گردد؛ مصالحی که امروز در ساختمانهای ما مورد استفاده قرار میگیرند، دوامی بیشتر از این مدت زمان ندارند. این در حالی است که از نظر مقاومت وضعیت تقریبا خوبی دارند. یعنی آن چیزی که دنیا سال هاست مبنای تولید قرار داده در کشور ما مورد بیتوجهی قرارگرفته است. استانداردهای ما هم بیشتر بر «مقاومت» مصالح تاکید دارند تا «دوام». مگر مصالحی که در آثار تاریخی ما به کار رفتهاند استاندارد بوده اند؟! قطعا استانداردهایی به مراتب پایین تر از امروز دارند اما از دوام لازم برخوردارند.
کلید کیفیت دست مجری است
چند خیابان آن طرف تر سراغ ساختمان و سازنده دیگری میرویم که معتقد است، عامل اصلی در عمر ساختمانهای ما اجرای غیر صحیح است. وی میگوید: کافی است نگاهی به بناهای تاریخی ما بیندازید. بناهایی که بیش از ۵۰۰ سال عمر دارند و علیرغم استفاده از مصالح ابتدایی همچنان چشم هر بینندهای را خیره میکنند.
وی ادامه میدهد: آیا زمان صفویه برای مصالح ساختمانی استانداردی تدوین شده بود. اصلا شما سیمانی در این بناها به معنای امروزی میبینید؟ مسلما خیر. اما کسانی این ساختمانها را اجرا کردهاند که دانش لازم را در زمینههای مانند ژئوتکنیک، زلزله، فرسایش و... داشتهاند. مثلا کافی است تاثیر منارههای مساجد را در جذب نیروی زلزله برای سالم ماندن گنبد در زلرله مطالعه کنید تا متوجه شوید که چقدر سازندگان ما نابغه بودهاند. نکته مهم دیگر اینکه بناها و استادکاران ساختمانی انسانهای عالم و فرهیخته زمان خود بودهاند اما درحالحاضر هرکسی سازنده ساختمان شده است و افراد فاقد تخصص شغلی کارگری ساختمان را بر میگزینند. کافی است از کارگران ساختمانی بپرسید که چرا به این شغل رو آوردهاند.
از این سازنده دارای صلاحیت و تحصیلات آکادمیک میپرسیم که چقدر نظارت درست بر اجرای فرآیند کار از طرف نهادهای نظارتی میتواند موثر واقع شود؟ او پاسخ میدهد: چنانچه اصل و بنیان کار بر اجرای درست ساختمان باشد، نظارتها میتواند موثر واقع شود اما در صورتی که سازنده بخواهد به هر طریقی از کیفیت کار بکاهد، نظارتها راه به جایی نمیبرد، چون ناظر از صبح تا شب نمیتواند بر عملکرد مجری نظارت کند. بنابراین کلید کیفیت دست مجری است.
مشکل اصلی طراحی هاست
سازنده سوم معتقد است مشکل اصلی در ساختوسازهای ما به طراحی بر میگردد و اتفاقا از کنار این موضوع تاکنون به سادگی گذشته ایم، درحالحاضر طراحیهای صورت گرفته بدون در نظر گرفتن عوامل مؤثر بر مقاومت و پایداری ساختمان مانند مطالعه ژئوتکنیک طراحی میشود آن هم نقشه هایی که قبلا برای ساختمانهای با متراژ مشابه استفاده شدهاند و بلافاصله بدون مطالعه در اختبار مالک و سازنده قرار میگیرند.
وی میافزاید: علاوه بر طراحیهای معیوب نهادهایی مانند شهرداری و سازمان نظام مهندسی هم در کیفیت پایین ساختوسازها عمدهترین نقش را دارا هستند. امروزه شهرداری در ساختمانهای ما به هیچ وجه خود را مسئول کیفیت نمیداند و فقط دنبال مطابقت ساختمان با نقشه هاست تا کیفیت ساختوساز. در واقع شهرداری آنجایی را مورد مداقه قرار میدهد که برایش سود داشته باشد. سازمان نظام مهندسی هم هر زمانی صحبت از کیفیت ساخت میشود، حق الزحمه مهندسان ناظر را سپر انتقادات میکند.
از او در مورد کیفیت مصالح ساختمانی در بازار پرسیدم که پاسخ داد: کیفیت پایین برخی از مصالح صنعت ساختمان فاجعه است. درحالی که مصالحی مانند سیمان که پرمصرفترین مصالح است، باید همواره مورد آزمایش قرار گیرند و کیفیت آنها تأیید شود اما شاهدیم که به دلیل انبار کردن طولانی مدت مازوت به عنوان ماده اولیه تولید سیمان، کیفیت تولید به شدت افت میکند. از طرفی فروش فلهای هم میتواند خیال تولیدکننده را راحت کند. به هرحال در این صورت پیدا کردن تولیدکننده غیرممکن میشود.
گسترش نیوز
تازهترین اخبار ساختمان
معرفی مشاوران املاک متخلف به تعزیرات حکومتی
آگهى دعوت ازداوطلبان عضویت در هیأت مدیره سازمان نظام مهندسى ساختمان استان مازندران
بررسی مشکلات مسکن ملی در شهرستان گناباد
شهید جمهور با جدیت پیگیر طرح اقدام ملی مسکن بود
کشور تبدیل به کارگاه بزرگ ساخت مسکن شده است
اصل کار سافت استارتر زیمنس
ضامن ایمنی و طول عمر تاسیسات برقی شما! انتخابی هوشمندانه؟!
چرا بام سبز برای همه خانهها ضروری است؟
از سوی یونسکو سوپرپایپ در فهرست سرمایه های ملی ایران ثبت شد
قیمت املاک در منطقه 12 پایتخت چقدر است؟
چه تعداد وام خرید مسکن پرداخت شده است؟
تحرکات بازار مسکن افزایش یافته است
بازار مسکن بعد از انتخابات به کدام سو می رود؟
بازار اجاره مسکن امسال آرام خواهد بود
رشد بازار کاشی و سرامیک در سال 1403
پربازدیدترین اخبار
ضامن ایمنی و طول عمر تاسیسات برقی شما! انتخابی هوشمندانه؟!
چرا بام سبز برای همه خانهها ضروری است؟
اصل کار سافت استارتر زیمنس
کشور تبدیل به کارگاه بزرگ ساخت مسکن شده است
شهید جمهور با جدیت پیگیر طرح اقدام ملی مسکن بود
بررسی مشکلات مسکن ملی در شهرستان گناباد
بررسی کارنامه تامین مالی مسکن در 2 ماه اول امسال
آگهى دعوت ازداوطلبان عضویت در هیأت مدیره سازمان نظام مهندسى ساختمان استان مازندران
معرفی مشاوران املاک متخلف به تعزیرات حکومتی
نبرد کاغذ دیواری و رنگ، کدام پیروز میدان است؟
رشد بازار کاشی و سرامیک در سال 1403
بازار اجاره مسکن امسال آرام خواهد بود
دولت آینده برای تامین مسکن چه سیاست هایی باید اتخاذ کند؟
بازار مسکن بعد از انتخابات به کدام سو می رود؟
تحرکات بازار مسکن افزایش یافته است