بایدها و نبایدهایی که در هنگام عقد قرارداد اجاره باید بدانید

به گزارش اخبار ساختمان، اجاره خانه در تهران و سایر شهرهای کشور بین ۳۰ تا ۵۰ درصد درآمد مستاجران را می بلعد. این عدد واقعا زیاد است بنابراین حق دارید موقع بازدید رک و بی تعارف با صاحبخانه صحبت کنید.

پول همیشه عامل تعیین کننده است و در بیشتر مواقع هرجا که لطف و کرم صاحبخانه ها حکم کند، خانه بعدی اجاره نشین ها خواهد بود، اما دقیقا وسط فصل داغ جابه‌جایی مستاجران که گزینه زیاد است می توانید چشم هایتان را ببندید و موقع بازدید رک و بی پرده به صاحبخانه بگویید چرا و به چه دلیل حاضر نیستید خانه اش را اجاره کنید.

همواره در طول بازدیدهایتان بیشتر مراقب فضاهای پرت ساختمان باشید. تعداد طبقات، کیفیت مصالح، اندازه اتاق ها، مقدار کابینت ها، نوع شیرآلات، برند کفپوش و پریز و کلید را با دقت زیر نظر بگیرید و با صاحبخانه طوری رفتار کنید که خودش را یک فروشنده ببیند. فروشنده ای که هوای مشتری را نداشته باشد و نتواند برای جنس خود خریداری پیدا کند سرش بی کلاه می ماند. باور کنید بابت هر روز خالی ماندن واحد، صاحبخانه ها زیان می بینند. این نوشته راهنمایی است سریع و جمع و جور برای مستاجران، هرچند ممکن است موقع خرید خانه یا تعویض و چیدن دکوراسیون منزل هم کاربرد پیدا کند.

انتخاب خانه بر اساس ویژگی های استاندارد

موقع بازدید به نسبت طول و عرض پلان دقت کنید. کم بودن عرض نقشه نسبت به‌ طول آن باعث مشکلات چیدمان واحد مسکونی می شود. همچنین دقت کنید ستون مزاحم وسط سالن وجود نداشته باشد و فضاها متناسب باشند. مثلا ساکن کوچک و آشپزخانه به نسبت، زیادی بزرگ نباشند.

بهترین حالت نقشه این است که پنجره پذیرایی به سمت جنوب باشد. طبقه های تک واحدی بهتر هستند و اگر غیر از این بود دقت کنید سطح دیوار مشترک بین دیوار واحد همسایه کم باشد. در غیر این صورت با سروصدا مشکل پیدا می کند. در ادامه به مکان قرارگیری فضاها دقیت کنید. مثلا اگر مجبور می شوید بعد حمام، برای رفتن به اتاق از داخل سالن عبور کنید، این نشانه مشکل است.

ورودی خانه، فضای بسیار کوچک، پشت در ورودی خانه است. این فضا نباید به فضاهای خصوصی خانه از جمله اتاق های خواب، حمام و نشیمن دسترسی داشته باشد. در واقع ورودی خانه باید به گونه ای طراحی شود که اگر مهمان یا غریبه ای وارد آن شد، به حریم شخصی اعضای خانه لطمه ای وارد نشود. ورودی خانه باید به اندازه یک جاکفشی و آینه دیواری جا داشته باشد. اگر متراژ هم اجازه می دهد بهتر است دستشویی مهمان را هم در این بخش از خانه تعبیه کرد.

اتاق نشیمن در واقع محیطی است که بیشتر وقت اعضای خانواده در آن سپری می شود. لازم نیست متراژ بالایی داشته باشد، اما باید به گونه ای باشد که بتوان در آن یک کاناپه و تلویزیون قرار داد. معمولا بین ۲۰ تا ۳۰ مترمربع برای این فضا مناسب است. این محیط نباید مستقیما به ورودی خانه متصل باشد، اما باید به آشپزخانه و اتاق خواب ها دسترسی بی واسطه داشته باشد.

آشپزخانه باید طوری طراحی شود که مثلث کار بین اجاق گاز، یخچال و ظرفشویی رعایت شود. این سه نقطه از نقاط پرکاربرد آشپزخانه هستند که خانم خانه در روز، به طور مداوم بین آنها جابجا می شود. اگر فضای آشپزخانه کوچک باشد با به صورت خطی طراحی شده باشد، مطمئنا جابجایی مداوم بین این سه نقطه آزاردهنده خواهد بود. آشپزخانه باید مرز بین اتاق های خواب و نشیمن و پذیرایی باشد.

اتاق‌ خواب در نقشه استاندارد خانه، به دو نوع تقسیم شده؛ اتاق خواب والدین و اتاق خواب فرزندان. البته اگر متراژ خانه بالا باشد ممکن است اتاق خواب مهمان نیز در طراحی لحاظ شود. اتاق خواب باید در آرام ترین موقعیت خانه قرار بگیرد که سروصدای آشپزخانه یا اتاق پذیرایی به آن نرسد. ضمن اینکه باید به آشپزخانه، دستشویی، حمام و اتاق نشیمن دسترسی مستقیم داشته باشد، اما دور از اتاق پذیرایی تعبیه شود. اتاق خواب والدین بزرگتر از اتاق فرزندان است و اگر متراژ اجازه دهد، تعبیه حمام در اتاق خواب والدین انتخاب خوبی به شمار می آید.

وسایلی که نباید در دوران مستاجری بخرید

اگر مستاجر هستید به جای خرید فرش ۱۲ متری، دو تا فرش شش متری بخرید که راحت به هر متراژی بیایند. میز ناهارخوری بیشتر از شش نفره یا گرد فضای زیادی از اتاق را اشغال می کنند. چنین میزهایی را نخرید و نهایتا یک میز چهار نفره یا شش نفره انتخاب کنید.

خرید بوفه، ویترین و ساعت ایستاده را هم فراموش کنید چون علاوه بر اینکه از مد افتاده اند، جزو اقلام غیرضروری به حساب می آیند. به جای آنها می توانید یک کنسول کمددار انتخاب کنید که فضای بیشتری برای وسایل دارند. مبلمان کلاسیک را با مبل راحتی پایه بلند عوض کنید. پرده های زبرا، شید، رول و رومن جون قابلیت تغییر سایز ندارند، برای خانه مستاجری مناسب نیستند. به جای این مدل پرده ها پرده پانچ بخرید که بعدا در هر خانه های بتوان با کم یا اضافه کردن پنل ها سایز آنها را تغییر داد.

بایدها و نبایدهای خرید مبلمان

اگر خانه شما زیر ۸۰ مترمربع مساحت دارد، استفاه از یکسری مبل ها ممنوع است. مبل های کلاسیک به خاطر جزییات زیادی که دارند اصلا مناسب چنین خانه هایی نیستند. در عوض مبل راحتی ظریف و مبل ال با رنگ خنثی یا روشن را امتحان کنید. خرید مبل هایی که دسته های حجیم دارند را هم فراموش کنید به خاطر اینکه فقط جای شما را بیشتر می گیرند و کاربردی ندارند. مبل هایی با دسته های ظریف قطعا انتخاب درست تری هستند.

مبل هایی که از سطح زمین فاصله ندارد هم نباید جزو گزینه های شما باشد. جای آن ها سراغ مبل هایی بروید که از سطح زمین فاصله دارند. این کار باعث ایجاد خطای دید می شود و فضا بزرگتر و دلبازتر دیده خواهد شد. هرگز مبل پشت بلند نخرید، چون مسیر دید را می گیرند و فضا را کوچک تر و خفته تر از حالت معمول نشان می دهند. از خرید مبل با پارچه گلدار هم پرهیز کنید، چون فضا را کوچک تر نشان می دهند. پارچه ساده و روشن در مبلمان، محیط را بزرگتر جلو می دهد.

میز جلو مبلی مستطیلی نخرید، چون رفت و آمد را سخت می کنند. برای خانه های کوچک جلو مبلی کرد با صفحه شیشه ای توصیه می شود. استفاده از مبلمان کلاسیک با فرض وینتیج ممنوع است. مبلمان ال و جلوی مبلی مستطیل هم جزو اشتباهات قرار می گیرد.

کاغذ دیواری کلاسیک با مبلمان مدرن را همزمان به کار نبرید. کوسن مدرن روی مبل کلاسیک زشت می شود و مبل کلاسیک و پرده با والان یک طرف همخوانی ندارد. اگر میز ناهارخوری شما گرد است، برای زیر آن فرش گرد بخرید. اندازه فرش باید به شکلی باشد که پایه های میز ناهارخوری از آن بیرون نزند. ترکیب رنگ های شلوغ احتمالا پس از مدتی تکراری می شود و دلزده تان می کند.

اکسسوری های می توانند فضای خانه را زیبا کنند، اما زیاده روی در استفاده از اکسسوری ها باعث ایجاد حس خفگی می شود. بهتر است بدانید دوره سرامیک های طرح دار گذشته و آنها فقط باعث می شوند فضای خانه شلوغ نشان داده شود. شکل لوستر بالای میز ناهارخوری باید با فرم میز هماهنگ باشد. برای میز ناهارخوری گرد یا مربع، لوستر گرد و برای میز ناهارخوری مستطیل، لوستر خطی تهیه کنید. برای اتاق خواب، خرید لوستر شیددار یا لوستری که نور را غیرمستقیم در فضا پخش می کند توصیه می شود. لوستر را بر اساس سبک خانه تهیه کنید. در بازار لوستر مناسب سبک کلاسیک، سبک نئو کلاسیک، معاصر، سبک مدرن، سبک روستیک و سبک مینیمال پیدا می شود.

تفاوت بالکن و تراس را بدانید

مهمترین تفاوت در بود و نبود سقف است؛ بالکن سقف دارد، ولی تراس سقف ندارد. بالکن بهشی از ساختمان به حساب می آید و مساحتش روی مساحت بنا محاسبه می شود. تراس فضایی الحاق شده به بناست و مساحت آن به مساحت بنا اضافه نمی شود. بالکن می تواند یک فضای نیمه باز یا کاملا محصور و بسته باشد.

چون تراس سقف ندارد و فضای باز است، به عنوان یک فضا با کاربری مشخص به صورت دائمی قابل استفاده نیست. از بالکن می توان به‌عنوان فضا با کاربری خاص به صورت دائمی استفاده کرد.

مزایای خانه واقع در طبقه اول

خرید یا اجاره خانه در طبقه اول شما را از وجود آسانسور بی نیاز می کند. هم سریع تر به واحد می رسد، هم در صورت خرابی آسانسور و قطع برق، زحمت شما زیاد نمی شود. اگر زیاد مهمانی می گیرد یا بچه های کوچک و پر سروصدا دارید، خرید یا اجاره واحد در طبقه اول انتخابی هوشمندانه است، چون سروصدای شما کمتر بقیه را آزار می دهد. در طبقه اول معمولا مشکل فشار آب وجود ندارد. همچنین گرما سبک است و میل دارد به سمت بالا حرکت کند. پس تابستان ها طبقه های پایین خنک تر از بقیه واحدها هستند.

خانه هایی که باید از آنها گریخت

آپارتمان هایی که دیوار مشترک با همسایه دارند اولین چیزهایی هستند که باید از آنها فرار کرد، چون سروصدای یکی از دو طرف به زودی دیگری را آزرده می کند.

ستون هایی که وسط خانه هستند عذاب آور به نظر می رسند حتی اگر در نگاه اول خیلی توی ذوق نزنند. این ستون ها مانع چیدمان مطلوب خواهند بود. پیدا کردن خانه ای تراس داشته باشد، احتمالا سخت است اما وجود تراس هر چقدر هم کوچک باشد برای هر خانه ای واجب است. همین وضعیت را با خانه هایی که نورگیر نیستند خواهیم داشت و خانه هایی که پرتی و قناسی دارند؛ همه شان به‌مرور خسته کننده می شوند. اگر در سرویس بهداشتی رو به پذیرایی باز می شود، می توان برای آن چاره ای پیدا کرد.

بایدها و نبایدهای استفاده از اپن و جزیره

آشپزخانه اپن‌ از یک سمت به دیوار، کابینت کناری یا ستون وصل است اما جزیره ها از هیچ سمتی به جایی وصل نیستند. اگر فضای شما محدود است، اپن انتخاب مناسبی به حساب می آید، چون جای کمتری می گیرد، اما جزیره ها معمولا بزرگتر هستند و مناسب آشپزخانه های کوچک نخواهند بود. نماسازی در اپن ها از سمتی است که به سوی سالن پذیرایی قرار می گیرد، اما جزیره را می توان از چند جهت نماسازی کرد.

آشپزخانه اپن جذابیت خاصی ندارد و جلوی دید را می گیرد، اما جزیره مدرن است و کاربردی. اگر آشپزخانه U شکل دارید، بهتر است از هیچکدام آنها استفاده نکنید. اگر آشپزخانه کوچک، اما خطی دارید، جزیره را پیشنهاد می دهیم. این کار باعث دلباز شدن خانه خواهد شد. تنها در صورتی که آشپزخانه متوسط و بزرگی دارید، می توانید با طراحی جزیره در وسط آن از مزایای جزیره بهره مند شوید.

موقعیت های جهنمی در بنگاه املاک

چالش های زیادی موقع جابه‌جایی یا بستن قرارداد جدید ممکن است بین مالک، مستاجر یا بنگاه املاک پیش بیاید. از مسائل مربوط به امضای قرارداد و شرایط فسخ آن گرفته تا شرط و شروطی که می توان در قراردادها گنجاند تا هنگام وقوع موقعیت های خاص رابطه مالک و مستاجری حالتی آزاردهنده به خود نگیرید. در مورد معامله پیش فروش مسکن و طرح های مشارکت ساخت هم احتمال بروز اختلاف وجود دارد.

مستاجر و صاحبخانه بد به یک اندازه اعصاب خردکن هستند؛ از قدیم گفته اند آدم نخاله همه جا پیدا می شود. در هر سمتی که ایستاده اید، قانون تنهایتان نمی گذارد و اگر احساس می کنید زیانی از طرف دیگری تهدیدتان می کند، راهکارهایی پیش روی شما می گذارد. فقط باید شش دانگ حواستان را موقع امضای قرارداد جمع کنید.

مستاجر گاهی مواقع پیش از تحویل متوجه می شود ملکی که اجاره کرده دچار نقص است. در این صورت قانون به او فرصت داده درباره فسخ قرارداد اجاره تصمیم بگیرد. در ماده ۴۶۹ قانون مدنی آمده عیبی که موجب فسخ اجاره می شود، عیبی است که موجب نقص منفعت ملک یا باعث ایجاد سختی در استفاده از ملک باشد. چیزهایی مثل معیوب بودن سقف خانه یا چکه کردن آن.

ماده ۴۷۶ همچنین به تاخیر در تحویل ملک اشاره دارد؛ به این صورت که شما مالکی را اجاره می کنید و با صاحب آن وعده می کنید در تاریخی مشخص آن را تحویل دهد، اما بد قولی می کند و... مستاجر در این حالت باید ابتدا از طریق شکایت و ارائه دادخواست، ماجرا را پیگیری کند و با دریافت تمام پرداختی هایش اقدام به فسخ قرارداد اجاره کند.

گاهی هنگام انعقاد قرارداد اجاره، برای صاحب ملک شرطی گذاشته می شود. به این معنی که او متعهد شود اقداماتی را در خصوص ملک انجام دهد. چیزهایی مثل تعمیرات، رنگ آمیزی و... در ماده ۲۳۹ قانونی مدنی آمده این تعهد که در قرارداد آورده شده است، در صورت انجام نشدن برای مستاجر حق فسخ ایجاد می کند. تعهدهایی از این دست مثل می توانند مدت دار باشند مثل تعیین مهلت ۱۰ روزه برای تعویض در ورودی یا نقاشی و رنگ آمیزی ساختمان یک هفته قبل از تحویل ملک به مستاجر.

وجود بند فسخ در قرارداد اجاره، به طور کلی به مالک و مستاجر اجازه می دهد قرارداد را فسخ کنند. اگر خساراتی بابت فسخ قرارداد، از سوی یک طرف به دیگری وارد بیاید، این رقم باید پرداخت شود.

بین مالک و مستاجر چالش های زیادی پیش می آید؛ یکی از شایع ترین آنها موقع اتمام قرارداد رخ می دهد. وقتی مستاجر به مالک مراجعه می کند تا رقم ودیعه را پس بگیرد، اما گاهی مالک حاضر به همکاری نیست. طبق قانونی مالک در خصوص استرداد و عودت بخشی از مبلغ ودیعه قبل از اتمام مدت زمان قرارداد، موظف شناخته نمی شود.

مستاجر هم ادعاهایی دارد؛ ممکن است بگوید، چون موفق نشده قرارداد جدیدی امضا کند، حاضر به تخلیه ملک نیست. در صورتی که دو طرف حاضر به سازش نباشند، تکلیف در مراجع قضایی روشن خواهد شد. در قرارداد اجاره ذکر کنید مبلغ ودیعه هنگام تخلیه ملک عودت داده می شود. همچنین می توانید برای تخلیه نکردن ملک پس از اتمام مدت قرارداد خسارت تعیین کنید.

مستاجر بهتر است، هنگام امضای قرارداد با مالک شرط کند که با توجه به شرایط مالی، بخشی از ودیعه را در مدت مشخصی قبل از اتمام قرارداد (مثلا ۱۵ روز) می خواهد تا دنبال امضای قرارداد جدید برود. هرکسی زیر بار این مورد نمی رود و بهتر است بدانید پذیرش این شرط به مالک بستگی دارد.

اقتصادآنلاین