در دل انفجار، صدای تولید خاموش نشد

به گزارش اخبار ساختمان، سه‌شنبه، حوالی ساعت سه بامداد، صدای مهیب انفجاری در بخش مرکزی تهران، شب را شکست. موج حاصل از این رویداد، دفتر مرکزی یکی از شرکت‌های باسابقه صنعت پروفیل در و پنجره یو پی وی سی را در هم کوبید.

شرکت ویستابست، با بیش از 20 سال فعالیت در بازار داخلی، ناگهان خود را در برابر آزمونی پیش‌بینی‌نشده یافت.
ساختمان اداری این مجموعه، واقع در خیابان شهید احمد قصیر، با شدت ضربه، به‌طور جدی آسیب دید؛ سه طبقه به‌طور کامل تخریب شد و دو طبقه دیگر به‌سختی قابل استفاده باقی ماند. اما داستان این حادثه به همین‌جا ختم نشد.

برخلاف تصویر رایج از اختلال پس از بحران، کارخانه‌ای که چند ده کیلومتر آن‌سوتر، در منطقه صنعتی هشتگرد مستقر است، حتی یک لحظه هم آرام نگرفت. خطوط تولید روشن ماندند. کارگران در شیفت‌های منظم حاضر شدند. و سفارش‌هایی که ثبت شده بود، طبق زمان‌بندی تحویل مشتریان شد.

از همان صبح، گروه‌های فنی در محل دفتر حاضر شدند. آوار هنوز جمع نشده بود، اما کار آغاز شده بود. نه برای تماشای خرابی، بلکه برای احیای آنچه باقی مانده بود. از میان آجرهای فروریخته، انسجام سر برآورد.



یکی از اعضای تیم مدیریتی، در گفت‌وگویی کوتاه می‌گوید: «شاید ساختمان شکسته باشد، اما ما نه. آن‌چه در اینجا ایستاده، فقط دیوار نیست، باور است.»

ویستابست تنها یک شرکت صنعتی نیست؛ بستری است برای فعالیت بیش از ۲۰۰ نیروی شاغل مستقیم و صدها نفر در زنجیره‌های غیرمستقیم. باثبات نگه‌داشتن آن، فقط یک تصمیم مدیریتی نیست؛ مسئولیتی است در برابر بازار، خانواده‌ها، و اعتماد جمعی.

حادثه‌ای که می‌توانست مسیر را متوقف کند، به نقطه‌ای برای بازتعریف قدرت تبدیل شد. در دل انفجار، صدای تولید خاموش نشد، شاید حتی بلندتر از همیشه شنیده شد.