پاشنه آشیل ایمنی ساختمان در ایران چیست؟

به گزارش اخبار ساختمان، در صنعت ساختمان حدود 270 رسته شغلی مستقیم و حدود 800 نوع شغل وابسته درگیر هستند، ولی شاه کلید و رکن اساسی برای ایمنی در برابر زلزله «طراحی صحیح سازه» است. عملا این مهمترین مرحله در احداث مسکن محسوب می شود و «فردمحور» بودنِ طراحی در کشور ما باعث شده که «ساختار دفاتر مهندسین مشاور» مشابه ژاپن و آمریکا در ایران شکل نگیرد.

درست است که در کشور ما از کیفیت پایین برخی از مصالح ساختمانی و یا عدم وجود نیروهای فنی حرفه ای رنج می بریم، ولی در کنار همه این مشکلات، مهم ترین مشکل ما فرد محور بودن طراحی است.

در کشورهایی که با مساله زلزله مواجه اند (نظیر ژاپن و آمریکا) تجارب طراحی در «شرکت های مهندسین مشاور» انباشت می شود، اما در کشور ما متأسفانه این انتقال تجربه بین نسلی طراحی ساختمان وجود ندارد.

«عدم امکان کار تیمی» در طراحی سازه پاشنه آشیل صنعت ساختمان سازی و بحث ایمنی در کشور ما است. در کشور ما یک شرکت مهندسی مشاور به سختی به عمر بالای 50 سال می رسد، درحالی که در کشورهایی مثل آمریکا و ژاپن شرکتهای مهندس مشاور متعددی با عمر بالای 120 یا 140 سال دیده می شوند، یعنی «چندین نسل» از مهندسین در این شرکت ها کار کرده، تجربه اندوخته و تجارب خود را به نسل های بعدی منتقل کرده اند.

ایجاد آگاهی عمومی و توسعه خرد جمعی برای هزینه کردن در پروسه طراحی ساختمان در بین شهروندان بسیار مهم است.

این مفهوم باید در کشور ما شکل بگیرد که طراحی معماری، سازه و تأسیسات هزینه اندکی در مقایسه با هزینه های ساخت و مصالح ساختمان را شامل می شود؛ بنابراین باید تلقی عمومی در میان مردم اصلاح شود که «صرفه جویی در پروسه طراحی» سازه، معماری و تأسیسات یک آسیب جدی و ضربه به اموال شخصی است.

هر وقت چنین آگاهی در کشور ما شکل بگیرد که مردم برای طراحی ساختمان های جدید به سراغ دفاتر و شرکت های مهندسین مشاور باتجربه بروند در چنین شرایطی ما شاهد «رونق اقتصادی شرکت های مهندسین مشاور» خواهیم بود در غیر این صورت ما همچنان تا سال ها شاهد «فرد محور بودن طراحی» سازه در کشورمان خواهیم بود.