نعل وارونه غوغاسالاران

پژمان جوزی رئیس انجمن صنعت ساختمان؛

به گزارش اخبار ساختمان، سخنان اینجانب و جناب آقای شام‌اسبی، رئیس محترم سازمان نظام مهندسی تهران، صدای برخی از افراد را که منافعشان در خطر است، به آسمان بلند کرده است. چاره ای هم نیست؛ مبارزه با فساد درد و خون ریزی و حتما داد و فریاد و تجمع و... به همراه دارد. عده ای که منافعشان در خطر است با نعل وارونه زدن خلط مبحث می کنند تا آب را گل آلود کنند و در این میان ماهی های درشت تری بگیرند.

انجمن صنعت ساختمان مدت هاست که منتقد برخی از روش های غلط سازمان نظام مهندسی است. دقت بفرمایید من و اعضای محترم انجمن صنعت ساختمان مخالف سازمان نظام مهندسی ساختمان و نظارت نیستیم، بلکه منتقد برخی از مشی های غلط آن هستیم که راه را برای امضاهای طلایی و فساد هموار می کند. کشور در برهه حساسی قرار دارد؛ ناترازی انرژی، موضوع انتقال پایتخت و توجه جدی به ساخت و سازهایی که باعث درآمدزایی از گردشگری می شود، در رأس اولویت های دولت است. نمی توان در این شرایط خطیر سرمایه، سازندگان و سرمایه گذاران را به امضاهای طلایی گره زد و کارها را معطل درآمدزایی یک سازمان بدون نظارت کرد. این روشی که سازمان نظام مهندسی ساختمان در پیش گرفته در تضاد با مشی دولت برای فراهم آوردن فضای مناسب برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی است. این فراخوان ها و فحاشی ها و پرونده سازی ها به بهانه نظارت موجب فرار سرمایه و سرمایه گذار از این عرصه و ورود به عرصه های دیگر خواهد شد.

برخی ندانسته در حال برافروختن آتشی هستند که دودش به چشم خودشان خواهد رفت. بگذریم، در این مقال به چند مورد پاسخ خواهم داد تا در فرصتی مغتنم به همه آنها بپردازیم.

1- برخی از غوغاسالاران سخنان اینجانب را توهین به جامعه مهندسی کشور قلمداد کرده اند. در حالی که من مهندسم و در یکی از معتبرترین دانشگاه های تهران (دانشگاه صنعتی امیرکبیر) در رشته مهندسی راه و ساختمان تحصیل کرده ام و به مهندس بودن خود افتخار می کنم. از ابتدا هم اهل برگه فروشی نبودم بلکه در شرکت «کیسون» مشغول به خدمت شدم و از همان جوانی در کوه ها و بیابان های این کشور به ساخت سد و راه مشغول بودم و پس از کسب تجربیات لازم بود که شرکت شخصی دایر کردم؛ بنابراین توهین به جامعه مهندسین از سوی اینجانب صرفا نه‌تنها ادعای واهی، بلکه در راستای غوغاسالاری است.

2- من و همکارانم در انجمن صنعت ساختمان، عضوی از سازمان نظام مهندسی کشور هستیم و در انتخابات این دوره نیز فعالانه حضور داشتیم و برای اعتلای سازمانی که در آن عضو هستیم، می کوشیم و نقد را لازمه اعتلا و پیشرفت می دانیم.

3- طبیعتا کسانی که موافق ناظر هستند قبول دارند که نظارت چندوجهی است، گاهی شما بر عملکرد دیگران نظارت می کنید و کارها را زیر سؤال می برید یا تشویق می کنید و گاه دیگران بر عملکرد شما نظارت می کنند و آن را زیر سؤال می برند.

4- اما نکته جالب در میان کسانی که سخنان من را مورد هجمه قرار دادند، کسانی بودند که متروپل را بهانه کرده بودند و نعل وارونه زدند و دیگران نیز به این نکته یا توجه نکردند یا خود را به تجاهل زدند که متروپل زاییده همین دوران ناظر انتصابی و اجباری است. هنوز که ناظر انتخابی به سرانجام نرسیده است؛ بنابراین این عده اتفاق وحشتناکی را که زایید دوره ناظر اجباری است به دوره ای که هنوز فرانرسیده تعمیم دادند و فریاد سر دادند.

5- همین چندی پیش بود که شهرداری تهران فهرست بلندبالایی از ساختمان های ناایمن در پایتخت کشور را منتشر کرد و حامیان تعیین ناظر اجباری به جای پاسخگویی، کی بود کی بود من نبودم به راه انداختند و اصلا به روی مبارکشان نیاوردند که این همه ساختمان ناایمن متعلق به دوره ای است که حامیان ناظر اجباری در سازمان نظام مهندسی دست بالا را داشتند و ناظر تعیین می کردند، حالا به ‌جای پاسخگویی درباره این اشتباهات طلبکار هستند.

6- برخی گفته بودند قیاس انتخاب ناظر توسط سازمان نظام مهندسی با انتخاب پزشک و عدم دخالت سازمان نظام پزشکی قیاس مع‌الفارقی است، چراکه بیمار مسئولیت های انتخاب پزشک را خودش می پذیرد در صورتیکه در انتخاب ناظر ساختمان چنین نیست. این ‌هم از آن استدلال هایی است که در آن مغلطه وجود دارد. این دسته از افراد باید پاسخ دهند که اگر بیمار خودش مسئولیت انتخاب پزشک را می پذیرد، پس این همه پرونده شکایت از پزشکان در سازمان نظام پزشکی و رسیدگی این سازمان به خطاهای پزشکی از کجا ناشی می شود. خوب، سازمان نظام پزشکی هم می تواند بگوید خودت پزشکت را انتخاب کرده ای و ما مسئولیتی در قبال انتخاب شما نداریم! در صورتیکه چنین نیست و انتخاب پزشک و در اینجا انتخاب ناظر نافی شکایات مصرف کنندگان و حتی خود مالک یا سازنده از ناظر نیست و در آنجاست که سازمان نظام مهندسی می تواند ورود پیدا کند.

7- بحث مربوط به گزاره مالی و رابطه مالی بین مالک و ناظر در صورت انتخابی بودن کاملا مردود است. اگر این بحث مردود نبود، هرگز متروپل رخ نمی داد و این همه تخلفات ساخت و ساز نمی داشتیم و فهرست بلندبالایی از ساختمان های ناایمن در میان نبود. چه کسی تضمین می دهد که انتخاب ناظر حتما ارتباط مالی بین سازنده یا مالک با ناظر را قطع می کند؟ مخالفان تضمین آن را به منِ سازنده ارائه بفرمایند.

8- تجمیع پول در یک سازمان فارغ از نظارت جدی فسادآور است. در حال حاضر سازمان نظام مهندسی ساختمان، پول نظارت بر یک پروژه را همان ابتدای کار دریافت و در قلک خودش می اندازد، به این بهانه که پول را مرحله به مرحله به ناظر می دهیم. این تجمع پول در سازمان نظام مهندسی غیرضروری و زمینه ساز فساد است. دوستان می توانند حسابی غیرقابل برداشت و دسترسی بگشایند و پول مربوط به ناظر را در آن حساب واریز کنند و آن را در موعد مقرر به ناظر بدهند. یا اگر پول نظارت را مرحله به مرحله به ناظر می دهند، آن را مرحله به مرحله نیز دریافت کنند. این دریافت یکباره و عدم پرداخت آن به ناظر و اصرار بر آن بی‌معناست.

9- در پایان تأکید می کنم که انجمن صنعت ساختمان به هیچ وجه با اصل نظارت آن هم نظارت جدی بر ساختمان مخالف نیست و طرح این موضوع فرافکنی برای مخفی کردن سایر اهداف سوداگرانه است که به برخی از آنها اشاره کردم و به‌ طور جدی تر در آینده به آن خواهم پرداخت.